Zugspitze - najwyższy szczyt Niemiec

Zugspitze to najwyższy szczyt Niemiec. Brakuje mu bardzo niewiele aby być trzytysięcznikiem. Zugspitze liczy sobie 2962m n.p.m. Nad okolicznymi pasmami góruje jednak przede wszystkim pod względem atrakcyjności wejścia. Trasa na Zugspitze jest nieco wymagająca, zarówno technicznie jak i kondycyjnie, jednak nie na tyle, aby nie poradził sobie na niej przeciętny górski turysta. Jest to więc idealna wycieczka dla osób, które jak dotąd uprawiały tylko trekking po niskich górach i chcą rozwinąć skrzydła. Na Zugspitze będą mieć okazję przejść swoją pierwszą via ferratę, trasę lodowcową, skalną grań, a także po raz pierwszy zmierzyć się z wysokością około 3000 metrów n.p.m. Na żadnym etapie trasa nie jest bardzo trudna, a żaden z odcinków – ani ferratą ani lodowiec ani grań, ani też przebywanie na wysokości – nie jest wyczerpujący. Nie ma też wymagającego zejścia w dół, tak uciążliwego dla osób, które po raz pierwszy mierząc się z poważnym górskim wyzwaniem wkładają w wędrówkę w górę wszystkie siły i nieraz schodzą już na rezerwach energetycznych. Na szczycie Zugspitze napotkamy bowiem stację kolejki linowej, którą zjedziemy w dół w rejon parkingu. Wyprawa na Zugspitze to zatem idealna trasa dla tych, którzy chcieliby przeżyć swoją pierwszą wysokogórską przygodę. Także zaawansowani górołazi z pewnością nie będą się na tej trasie nudzić, a zapierające dech w piersiach widoki sprawią, że pewnie wielu zechce jeszcze wrócić w rejon Zugspitze.

Dzień 1 – dojazd we własnym zakresie do miejscowości Lermoos w Austrii przy granicy niemieckiej, u stóp Zugspitze. Możliwość dojazdu z prowadzącym wyprawę, wyjazd wcześnie rano z Krakowa. Nocleg w namiotach na campingu.

Dzień 2 – przejazd na stronę niemiecką, wyruszenie nad ranem z parkingu w Grainau na Zugspitze. Szlak najpierw wiedzie przez sławny malowniczy wąwóz Höllentalklamm, następnie urozmaiconym terenem: najpierw podejściem trekkingowym, później pierwszym łatwym trawersem o charakterze via ferraty, następnie prostym, lecz często wymagającym użycia raków lub raczków lodowcem Höllentalferner, dalej widokową, choć nietrudną (wycena B/C na skali od A do F) via ferratą oraz w górnych partiach skalną granią, aż na szczyt, na którym spotykamy cywilizcję pod postacią schroniska, kolejki i licznych wywiezionych nią turystów. W przypadku złej lub niepewnej (w szczególności w razie ryzyka burzy) pogody bądź zwiększonych trudności technicznych (w związku z topnieniem lodowca czy uszkodzeniem via ferraty) na trasie niemieckiej podejście na szczyt odbywa się trasą austriacką przez Wiener Neustädter Hütte, również biegnącą w znacznej części via ferratą. Następnie zjazd kolejką linową nad jezioro Eibsee i dalej tramwajem linowym w rejon parkingu (w przypadku trasy austriackiej zjazd kolejką linową w rejon parkingu). Cały atak szczytowy powinien zająć ok. 8-10h (w przypadku trasy austriackiej 6-7h). Następnie przejazd na camping do Lermoos na nocleg.

Dzień 3 – rano zwiedzanie miasteczka i okolicy, następnie powrót do domów. Dla chętnych możliwość powrotu samochodem do Polski z prowadzącymi wyprawę.

• dojazdu do miejscowości Grainau w Niemczech i Lermoos w Austrii oraz powrotu a także przejazdów lokalnych i opłat parkingowych
• ew. wycieczek fakultatywnych, posiłków nie ujętych w programie